بهناز طاهرخانی همچنان از مرگ هم‌تیمی و دوستش خبر ندارد
بعد از آن تصادف شوم که باعث کشته شدن ملیکا محمدی شد دو نفر دیگر از هم‌تیمی‌هایش نیز به شدت مصدوم شدند. آنها بعد از چند وقت از بیمارستان مرخص شدند ولی همچنان با مشکلات زیاد جسمانی همراه هستند.
بهناز طاهرخانی، ملیکا محمدى و زهرا خواجوی سه بازیکن اصلی تیم ملی فوتبال زنان ایران و باشگاه خاتون بم، بامداد سوم دی ١٤٠٢ دچار سانحه‌ی مرگبار رانندگی در خودروی تیبا شدند که منجر به درگذشت ملیکا محمدی شد. واقعه‌ی اسفبار و اسفناکى که ورزش ایران را به شوکى تلخ فرو برد تا دو بازیکن مطرح و سرشناس دیگر هم زمین گیر شده و به نظر دوره‌ى نقاهت آنها طولانى‌تر از زمانى معقول براى بازگشت به میادین فوتبال ارزیابى شود.
مراسم‌هاى بدرقه‌ى پیکر ملیکا محمدى در این مدت در سه شهر و ورزشگاه مختلف، یعنی ورزشگاه فجر شهر بم، حافظیه شیراز و ورزشگاه آزادى تهران برگزار شد تا پس از آن، پیکر بی‌جان او به آمریکا، محل زندگى خانواده ستاره درگذشته ى تیم ملى منتقل شود. در این بین زهرا خواجوى هم که وضعیت مطلوب‌ترى نسبت به بهناز طاهرخانى داشت، زودتر از بیمارستان به تهران منتقل شد تا شرایط درمان دروازبان اول این روزهاى تیم ملى که دچار آسیب‌هاى روحى و جسمى در ناحیه لگن پا و دست شده بود پیگیرى شود.
اما وضعیت بهناز طاهرخانى که در رقابتهاى مقدماتى جام ملت‌ها و مرحله نهایى بیستمین دوره جام ملتهاى زنان آسیا به انتخاب مریم ایراندوست سرمربى وقت تیم ملى و به دلیل مصدومیت زهرا قنبری (کاپیتان اول تیم ملی) به عنوان کاپیتان اول فوتبال زنان ایران انتخاب شده بود، متفاوت پیش رفته است.
بهناز طاهرخانى که در میان اهالی فوتبال زنان به بِنی معروف است؛ در اول خرداد ١٣٧٤ و تاکستان استان قزوین به دنیا آمده است. بازیکنى که از سیزده سالگى تا امروز که ٢٨ ساله محسوب مى شود در همه رده‌هاى سنى تیم‌هاى ملى فوتبال به عنوان یکى از یازده بازیکن اصلى به میدان رفته است.
او بازیکنى با قابلیت حضور در پستهاى مختلف شناخته مى‌شود که جایگاه تخصصی‌اش در ترکیب تیم ملى دفاع چپ است. او امسال در ترکیب باشگاه خاتون بم به عنوان دفاع راست استفاده مى‌شد و در تیم ملى به فراخور در پستهاى دفاع چپ، هافبک چپ و حتى هافبک راست به میدان مى رفت. البته بنى تجربه بازى در دفاع وسط را هم داشته و حتى با تیم نوجوانان کشورمان به عنوان بازیکن فوروارد و نوک به میدان رفته است.
سبک بازى بهناز طاهرخانى به گفته فوتبالى‌ها شبیه به گتوزوى ایتالیایى است. بازیکنى با اخلاق، فنى، چغر، دونده، با سرعت بالا، تکنیکى، ریز نقش، مطیع، با روحیه‌ى پیروزى طلبى و در خدمت تیم که به گفته هم‌بازیانش تحمل شکست خوردن را ندارد. بازیکنی که تا لحظه آخر و به صدا درآمدن سوت داور مسابقه با هر نتیجه‌ای که به دست آمده باشد باز هم در زمین مى جنگد.
کاپیتان تیم ملى و ستاره ى باشگاه خاتون بم دهم دى ماه از بیمارستان مرخص شده و چهار روز بعد با هواپیما به تهران و بعد تاکستان منزل پدرى خود منتقل شد. بهناز طاهر خانى هنوز تا امروز یعنى بیستم دى ماه و هفده روز بعد از درگذشت ملیکا محمدى از وقوع این اتفاق تلخ خبر ندارد و به خواست پزشکان معالج به او خبرى گفته نشده و نباید گفته شود، چون هر شوکى با توجه به خونریزى مغزى و لخته خونى که در سر او وجود داشته برایش مناسب نیست.
درحال حاضر وضعیت کاپیتان تیم ملى در جام ملتهاى آسیا بهتر از قبل است اما هنوز هوشیاری او به شرایط مطلوبی نرسیده و همچنین درد گردن او را اذیت می‌کند.
او مى تواند راه برود ولی باید از گردنبند محافظ گردن استفاده کند تا مهره گردنش که به شدت آسیب دیده تکان نخورد.
و اما سوال مهمى که ذهن را مشغول مى‌کند این است که آیا بهناز طاهرخانى مى تواند به فوتبال برگردد؟
تنها نگرانى براى بازگشت بهناز طاهرخانى از رقابتهاى سال آینده و هفدهمین دوره ى لیگ برتر به زمین فوتبال، خونریزى محدود مغزى و لخته هاى خون موجود در سر اوست که در ساعات اولیه وقوع تصادف اتفاق افتاده و چند روز اخیر با معاینات پزشکان متخصص بررسى خواهد شد. در حال حاضر که او ادامه شانزدهمین دوره لیگ برتر فوتبال زنان ایران و بازى براى باشگاه خاتون بم را از دست داده، مى تواند راحت حرف بزند اما هنوز مطالبى هست که در ذهن و خاطرش نمى‌تواند به یاد بیاورد.
