تصاویری باورنکردنی از نقاشی‌های هیتلر؛ رهبر حزب نازی!

باور می‌کنید این نقاشیها را جنایتکارین فرد تاریخ کشیده باشد؟

بله اشتباه نمی‌کنید! این نقاشیهای زیبا را آدولف هیتلر، جنایت کار آلمانی کشیده است. آدولف قبل از اینکه حاکم حزب نازی شود، هنرمندی نقاش بوده است.

مدت‌ها قبل از این‌که آدولف هیتلر رهبر نازی‌ها و تبدیل به یک دیکتاتور بی‌رحم شود، یک هنرمند جوان و با پشتکار بود. او سال‌ها تلاش کرد تا نقاش شود اما رویاهایش خراب شد زیرا در امتحان ورودی آکادمی هنرهای زیبا وین مردود شد.
در اوایل سال ۱۹۰۸، آدولف ۱۸ ساله پس از مرگ مادرش زادگاه خود یعنی لینز را به سمت پایتخت پر زرق و برق هنر یعنی وین ترک کرد. این‌ تنها راه‌حلی بود که می‌توانست از درخواست پدر برای کارمند دولتی شدن فرار کند و به‌دنبال رویای جوانی‌اش یعنی هنرمند شدن برود.
ماه‌های اول در وین هیتلر همراه با دوست دوران کودکی خود یعنی اگوست کوبیزک هم‌ اتاق بود اما بعد از پذیرفته شدن اگوست در هنرستان موسیقی، روزهای سخت زندگی ادولف شروع شد. او برای این‌که بتواند در هنرستان قبول شود مجبور بود مطالعه کند و پول کافی برای اجاره اتاق نداشت. پناهگاه‌، زیرپل و هر جایی که می‌شد یک شب را صبح کرد، خوابگاه او بود. علاوه بر این او دوبار در آزمون پذیرش آکادمی هنر مردود شده بود و هنرستان‌ها نقاشی هیتلر را قبول نداشتند.
با این‌حال هیتلر با تشویق و کمک دوستانش شروع به کشیدن مناظر وین به‌صورت کارت پستال کرد و آن‌هارا با مبلغ بسیار ناچیزی به گردشگران می‌فروخت.

در سال ۱۹۰۹ نقاشی هیتلر با رنگ روغن و آبرنگ همراه شد که معمولاً تصاویری از ساختمان‌های معروف و دیگر مکان‌های دیدنی در وین بود. این تغییر سبک باعث شد که او بتواند از فروش نقاشی‌ها درآمد مناسبی کسب کند و از پناهگاه بی‌خانمان‌ها به یک خوابگاه مردانه منتقل شود. او به امید موفقیت در یک کالج هنری روزها را به نقاشی کشیدن و شب‌ها را به مطالعه کردن می‌گذراند.
اما در وین و در همان روزها هنرمند جوان ناامید به سیاست علاقه‌مند شد. در کتاب Mein Kampf روایت می‌شود که دیدگاه‌های یهودی‌ستیزانه وی در این دوره شکل گرفته است. با این‌حال بسیاری از مورخان در روایت این کتاب تردید دارند، زیرا ساموئل مورگنسترن (Samuel Morgenstern) یکی از مغازه‌داران یهودی و وفادارترین خریدار آثار او در وین بود.

نقاشی هیتلر و مهاجرت به مونیخ

پس از عدم قبولی هیتلر در کالج‌های هنر در وین، او در ماه می 1913 به مونیخ نقل مکان کرد و به کارهای هنری خود ادامه داد. همانند وین، نقاشی هیتلر در آلمان نیز برگرفته از تصاویر و مکان‌های دیدنی شهر بود که در مغازه‌ها طرفدار داشت. اگرچه او توانست در مونیخ چندین مشتری وفادار و ثروتمند پیدا کند و کارهایی متعددی سفارش بگیرد اما فعالیت او در ژانویه ۱۹۱۴ متوقف شد، زمانی‌که پلیس مونیخ او را به دلیل عدم ثبت‌نام برای سربازی شناسایی کرد.

در سال ۱۹۱۴ زمانی‌که هیتلر ۲۵ سال داشت و در جنگ جهانی اول خدمت می‌کرد، همیشه با خود کاغذ و خودکار داشت. او در این دوران ساعت‌ها وقت خود را صرف طراحی و نقاشی می‌کرد. نقاشی هیتلر در این دوران به عنوان آخرین آثار قبل از سیاستمدار شدن او یاد می‌شود و بیشتر مضامین نقاشی‌های او خانه‌های کشاورزان، ایستگاه پزشکی و… بود.

نقاشی هیتلر پس از جنگ جهانی

در سال ۱۹۳۷، نازی‌ها حدود ۱۶۰۰۰ اثر از کارت‌پستال، نقاشی هیتلر و… را جمع‌آوری کردند. تعداد دیگری از نقاشی‌های هیتلر پس از جنگ ‌جهانی دوم کشف شد و در حراجی‌ها به قیمت ده‌ها هزار دلار به فروش رفت. برخی دیگر توسط ارتش ایالات متحده ضبط شده که هنوز هم در دست دولت این کشور است. از جمله چهار نقاشی با آبرنگ که در طول جنگ‌ جهانی دوم مصادره شده است.

با این‌حال گفته می‌شود که بیشتر نقاشی‌های هیتلر در زمان قدرت او جمع‌آوری و نابود شده‌اند اما چند صدتایی از آن‌ها باقی مانده است.
امروزه در آلمان فروش تابلوهای هیتلر تا زمانی‌که نماد نازی‌ها در آن نباشد قانونی است و آثاری که به او نسبت داده می‌شود در حراجی‌ها همراه با بحث و جدل و قیمت‌های بالا به فروش می‌رسد. به‌عنوان مثال در سال ۲۰۱۵ در حراجی نورنبرگ ۱۴ نقاشی هیتلر به قیمت ۴۵۰ هزار دلار فروخته شد اما خانه حراج دیگری به این موضوع اعتراض کرد، زیرا اعتقاد داشت که این نقاشی‌ها از ارزش و اهمیت تاریخی بالایی برخوردار هستند.

همچنین در ژانویه ۲۰۱۹، پلیس آلمان به خانه حراج کلوس برلین یورش برد و سه نقاشی آبرنگ را که گفته می‌شد توسط هیتلر در زمانی‌که در مونیخ زندگی می‌کرده است، کشیده شده، ضبط کرد. اگرچه قیمت اولیه این نقاشی‌ها ۴۰ هزار یورو تعیین شده بود با این‌حال مقامات گمان می‌کردند که این نقاشی‌ها جعلی است.
استفان کلینگن (Stephan Klingen) از مؤسسه مرکزی تاریخ هنر در مونیخ، در آن زمان به گاردین گفته بود که تأیید صحت و اصلی بودن در خصوص طراحی هیتلر بسیار دشوار است. زیرا هیتلر یک هنرمند آماتور و نسبتاً جاه‌طلب بود و تشخیص نقاشی او از صدها هزار اثر مشابه در همان دوران غیرممکن است.

سبک نقاشی‌های هیتلر

نظرات کلی و متفاوتی در مورد نقاشی هیتلر وجود دارد. برخی از آثار او به عنوان یک فرد سرد و بی‌احساس یاد می‌کنند و عده‌ای اعتقاد دارند که هیتلر در معماری استعداد بیشتری نسبت به نقاشی داشته است. علاقه زیاد به تصویر کشیدن جزئیات بناهای دیدنی و تاریخی در آثار وی، گواه این ادعا است.

اگرچه سبک نمایش معماری در نقاشی‌ هیتلر بسیار حساب شده و دقیق بود اما آثار او بسیار تأثیر گرفته از هنرمندان قرن نوزدهم است. خود هیتلر اعتقاد داشت که نقاشی‌هایش ترکیبی از جنبش‎‌های هنری است اما در بیشتر آثار او کلاسیک‌گرایی رومی یونان، رنسانس ایتالیا و نئوکلاسیک دیده می‌شود. دلیل گرایش هیلتر به اعتقاد خودش به این سبک، نمادگرایی است. او همچنین رودلف فون‌اُلت (Rudolf von Alt) را به‌عنوان بزرگ‌ترین معلم خود قبول داشت. استفاده از رنگ‌های مشابه در نقاشی‌هایش به وضوح این ارادت را نشان می‌دهد.